64

Viktoria 

Usłyszałam jeden głośny jęk.

- To takie romantyczne - rozmarzyła się Ashley.

- Dokładnie. I zrobił to na plaży?

- Mhmm. - mruknęłam. - przygotował romantyczną kolację i tak jakoś poszło dalej. 

- Jesteście jeszcze tacy młodzii, a tu już małżeństwo.

- Narzeczeństwo - poprawiłam ją. - Narzeczonym można być nawet kilka lat. Kto powiedział, że od razu mamy sie żenić? - zapytałam sięgając po szklankę z górnej półki nad zlewem.

- Wcześniej czy później będzie ślub. Szkoda, że mój Scott nie chce mi sie oświadczyć. - pożaliła się Ash.

- Jak to nie chce? - zapytałam siadając na przeciwko niej.

- No normalnie. Jak zaczynam ten temat to on go zmienia i tak w kółko. Raz poważnie o tym rozmawialiśmy to powiedział, że jest za młody i chce się wyszaleć. - zrobiła grymas.

- Wyszaleć? Scott?? Stawiałabym na Justina no ale okej.

- Czemu na Jusa? - wtrąciła Cait.

- Bo miał taką przeszłość, a Scott... myślałam, że jak się zakocha to na całe życie.

- Ja też . - powiedziała Ash.

- Pogadam z nim. - zapewniłam.

- Nie! Nie gadaj z nim. Potem będzie że rozpowiadam nasze prywatne sprawy.

- No w sumie racja. To Max z nim pogada, tak delikatnie podpyta. Okej?

- No dobraa. - powiedziała po krótkiej chwili i westchnęła. 

- Co ja? - wparował do kuchni Max.

- Nic, nic - uśmiechnęłam się.

Zmrużył oczy.

- Czy ja o czymś nie wiem?

- Wszystko wiesz skarbie. - podeszłam i cmoknęłam go szybko w usta.

- Tak lepiej - objął mnie w talii.

- To my może nie będziemy przeszkadzać zakochanej parze... - zaczęła Ash.

- Nie, zostańcie jeszcze. - przerwałam

- Ja tylko zrobię sobie kanapki i znikam. -cmoknął mnie w policzek i poszedł do lodówki.

- Więc co z nim robimy? - zapytałam. - Czy..

- Z kim? - zapytał Max stojąc przy blacie.

- Nie interesuj sie. Rób kanapki. - pokazałam język.

Zmrużył oczy.

- Może pogadaj z nim jeszcze raz. Tym razem poważnie. - zagadnęłam.

- Właśnie. Postaw sprawe jasno.  

- Albo naślij koleżankę na zwiady. - zaśmiał się chytrze.

- Max! 

- Tak skarbie? - zapytał jakby nie wiedział o co chodzi.

- Nie podsłuchuj ! 

- Tak, tak. Ja ciebie też. - nakładał właśnie sałatę na jedną z kanapek. 

Pokręciłam tylko głową i wróciłam do rozmowy. 

- A co jeśli jak postawie mu ultimatum to mnie zostawi? - zaczeęł gdybać blondynka.

- To będzie znaczyło, że nie jest ciebie wart. - upiłam mały łyk.

- Vik ma racje. Jeśli nie będzie chciał tego co ty to go zostaw.

- Nie zgodzę sie z tym! 

- Cholera jasna, Max!- Cait puściły nerwy. 

- Ja tylko pomagam . - podniósł ręce w obronnym geście.

- Skarbie uwierz, że nie pomagasz. - powiedziałam .  

- Kobiety.. -westchnął.

- Ja ci zaraz dam kobiety! - pogroziłam palcem.

Wysłał buziaka w powietrzu i zniknął w salonie.

- W końcu chwila spokoju. Jak ty to wytrzymujesz? - zapytała Cait.

- Kocham go. - powiedziałam po prostu.

- Właśnie widzę. - uśmiechnęła się.

- Dobra, no a wracając do Scotta.. to trzeba z nim pogadać. - zmieniłam temat.

- Wiem, że to jest konieczne. Ale kompletnie nie wiem jak sie do tego zabrać. - załamała się Ash.

- Spokojnie pomożemy ci.

- Właśnie. - zaczęłam - Od czego masz nas? - zapytałam.

- Dzięki dziewczyny - Uśmiechnęła sie i uściskała nas po kolei.

Max

Minęła dobra godzina kiedy Viktoria weszła do salonu. Właśnie leciały wiadomości więc ściszyłem telewizor.

- Co tak długo? - zapytałem z udawanym wyrzutem. - Tęskniłem. - pożaliłem się.

- Już jestem miśku. - zmierzwiła mi włosy. - Przepraszam, że tak długo. - pocałowała mnie i usiadła na mnie okrakiem wtulając si w tors.

- No i jak tam? - zapytałem głaszcząc ją po włosach.

- Ashley ma problem ze Scottem. - poczułem jak wzdycha.

- Jaki problem? Myślałem, że wszystko jest okej.

- Ja też. - uniosła głowę. 

- Słodko ci w nieuczesanych włosach. - mruknąłem.

- To nie jest śmieszne . - położyła ręce na moim torsie i zaśmiała się. 

- Nie przejmuj sie nimi. Sa dorośli. A ja potrzebuje miłosci - zrobiłem słodkie oczka.

- Miłość to my mieliśmy dziś rano. - wystawiła język. 

- Tak dawno temuu.. - westchnąłem.

- Oj dobra, dobra. 

- Zawsze sie złamiesz. - szepnąłem wstając i łapiąc ją w pasie.

- Co proszę? - uniosła brew. 

- Kocham cie. - wyszczerzyłem się i chciałem ją pocałować jednak mi umknęła. - Co robisz?

- Ogladam wiadomości. - wystawiła jęzor i usiadła na kanapie.

- Ejjjjjj - skrzyżowałem ręce na piersi stojąc nad nia.

- Zasłaniasz mi. - powiedziała z udanym wyrzutem.

- Słucham? Serio oglądasz? - niedowierzałem.

 -Jednak nie zawsze sie złamię. - wyszczerzyła się do mnie.

- Nie to nie. - powiedziałem i wyszedłem do kuchni. 

Po kilku chwilach usłyszałem krzyk ,, Juz idę" i dźwięk wbiegania po schodach. Zaśmiałem się pod nosem i bez zastanowienia ruszyłem na górę. Do mojego szczęścia. 

Scott

- Czyli chciałeś mi sie oświadczyć? - zapytała zdziwiona.

- Tak, Max pomógł mi wszystko zaplanować. 

- Przepraszam ja,.... Scott ja... nie wiem co powiedzieć. - jąkała się.

- Nic sie nie stało skarbie. Tylko nie wiedziałem, że zależy ci tak bardzo na ślubie.

- Ja też. - zaśmieliśmy się oboje.

- Więc.. rozmawiałem z Maxem i wpadliśmy na pomysł, że jako że jesteśmy przyjaciółmi może weźmiemy ślub w czwórkę? - zapytałem niepewnie. Po chwili zaczałem tego żałować, bo jej pisk był niewyobrażalny. Rzuciła się na mnie i zaczęła całować. 

- Kocham ciee! - krzyknęła.

- Ja ciebie też. - przytuliłem ją do siebie mocno. - To jak? Zgadzasz sie? - zapytałem choć dobrze znałem odpowiedź.

- Pewnie, że tak! - krzyknęła i potem działo się już tylko lepiej :)

___________________________________________________________________

No i nastepny rozdzial. Przepraszam, ze nie bylo w terminie ale przez tamten tydzien bylam chora potem nie mialam czasu. :)

Rozdzial pisany na szybko wiec wybaczcie za fabule. :P Powoli zblizamy sie do konca :)

Do zobaczenia 22.02 XD